سلام
مصيبت بود طاقت سوز و محنت سخت ، زهرا راکه مي ديد آنچنان بعد از پدر آشفته دنيا راچو شب ، روز شبابش تيره گون گشت از غم دورانوليک از چشم اختر بار ، روشن داشت شب ها راولايت را حمايت کرد و نايل شد شهادت را که گريان ساخت داغش ساکننان عرش اعلا راقيام دختر خيرالبشر درس است تا محشرهمه دوشيزگان و بانوان اهل تقوا رايتيماني که شب ديدند پنهان قبر مادر رازدند آتش ز آب و ديده خود قلب بابا راچمن هرجا گلي پژمرده بيني ياد کن زهرا راکه افسرده از غمش تا روز محشر قلب گل ها را
21:41 يا زهرا...